ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΟΠΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΝΩΝ ΜΕ ΤΟ Ν. 4198/2013

Καταχώρηση 2013/10/18

Με τον πρόσφατα ψηφισθέντα Ν. 4198/2013, όπως και με σειρά άλλων νόμων στο παρελθόν,προβλέπεται η παραγραφή συγκεκριμένων αξιόποινων πράξεων και επιβληθέντων ποινών, με σκοπό την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων από ποινικά αδικήματα ήσσονος, τουλάχιστον κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, κοινωνικοηθικής απαξίας. Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 4198/2013 παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των αξιόποινων πράξεων, που έχουν τελεσθεί μέχρι 31-08-2013 και ειδικότερα: α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.

Περαιτέρω ορίζεται ότι στην περίπτωση των πλημμελημάτων, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατ` αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.

Η κατά τα ανωτέρω παραγραφή του αξιόποινου και η παύση της ποινικής δίωξης, δεν ισχύει για τις παραβάσεις: α) του άρθρου 358 και του άρθρου 377 του Ποινικού Κώδικα για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση, β) του Ν. 690/1945, γ) του άρθρου 28 του Ν. 3996/2011, δ) του άρθρου 29 του Ν. 703/1977 και του άρθρου 44 του Ν. 3959/2011, ε) του Ν. 2168/1993, στ) της Α5/3010 από 14-08-1985 απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β` 593), ζ) του άρθρου 6 του Ν. 456/1976 και η) του άρθρου 41 ΣΤ` του Ν. 2725/1999.

Άρθρο 8 παρ. 4 του Ν. 4198/2013

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 4 του Ν. 4198/2013 οι στερητικές της ελευθερίας ποινές διάρκειας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του συγκεκριμένου νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του συγκεκριμένου νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών.

Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη. Της ανωτέρω ρύθμισης εξαιρούνται αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 167, 189, 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259, 292, 309, 334 παράγραφος 3, 372, 382 και 390 του Ποινικού Κώδικα. Ομοίως εξαιρούνται αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις: α) του Ν. 2168/1993, β) του άρθρου 6 του Ν. 456/1976, γ) της Α5/3010 από 14-08-1985 απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β` 593) και δ) του άρθρου 41 ΣΤ` του Ν. 2725/1999.