AMENDMENTS OF LAW 4193/2013

Καταχώρηση 2013/03/23

Την 20 Μαρτίου 2013 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ υπ’αριθμ. 74/2013, Τεύχος Α’) ο Ν. 4193/2013 (Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις), ο οποίος επέφερε αρκετές μεταβολές στον ΑΚ, τον ΚΠολΔ, τον ΠΚ, τον ΚΠΔ και τον ΚΔΔ. Οι σημαντικότερες από τις αλλαγές αυτές είναι οι εξής:

Με το άρθρο 83 του Ν. 4193/2013 τροποποιήθηκε το άρθρο 70 ΚΔΔ και πλέον κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η άσκηση δεύτερης προσφυγής όταν η πρώτη έχει απορριφθεί τελεσιδίκως για λόγους τυπικούς. Η προσφυγή αυτή ασκείται εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την κοινοποίηση της τελεσίδικης απόφασης και τα αποτελέσματα της άσκησής της ανατρέχουν στον χρόνο άσκησης της πρώτης.

Επίσης με το άρθρο 93 του Ν. 4193/2013 διευκρινίστηκε το ζήτημα της υποχρέωσης ή μη καταβολής περισσότερων παραβόλων στην περίπτωση άσκησης ενδίκων μέσων ή βοηθημάτων από περισσότερα πρόσωπα. Έτσι πλέον διευκρινίζεται ότι για την άσκηση ενδίκων μέσων στα πολιτικά δικαστήρια απαιτείται ένα παράβολο από τους περισσότερους εκκαλούντες, αναιρεσείοντες ή αιτούντες (495 ΚΠολΔ) καθώς και ένα παράβολο για την υποβολή έγκλησης από περισσότερους εγκαλούντες (48 ΚΠΔ) και για την άσκηση προσφυγής κατά του κλητηρίου θεσπίσματος (322 ΚΠΔ) από περισσότερους κατηγορουμένους.

Άρθρο 100 παρ. 2 του Ν. 4139/2013

Με το άρθρο 100 παρ. 2 του Ν. 4139/2013 καταργείται η παράγραφος 8 του άρθρου 349 ΚΠΔ, η οποία προέβλεπε ότι εάν ο λόγος αναβολής εκδικάσεως μίας υπόθεσης αναφανεί πέντε τουλάχιστον ημέρες πριν από τη δικάσιμο, ο διάδικος ή ο συνήγορος του υποχρεούται, με ποινή το απαράδεκτο της προβολής του λόγου αυτού ενώπιον του επ` ακροατηρίω συνεδριάζοντος δικαστηρίου, να γνωστοποιήσει αυτόν εγγράφως στον αρμόδιο εισαγγελέα, μαζί με τα έγγραφα που τον αποδεικνύουν. Η συγκεκριμένη διάταξη προστέθηκε με τον πρόσφατο Ν. 4055/2012 (άρθρο 33 παρ. 6) και είχε προκαλέσει σύγχυση και προβλήματα στη δικαστηριακή πρακτική, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να μην εφαρμόζεται και να καταργηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τέλος με το άρθρο 101 του Ν. 4193/2013 αντικαταστάθηκε το 261 ΑΚ και πλέον ρυθμίζεται διαφορετικά η διακοπή της παραγραφής με την άσκηση αγωγής. Έτσι πλέον η άσκηση της αγωγής διακόπτει την και η  παραγραφή που διακόπηκε με τον τρόπο αυτόν αρχίζει και πάλι από την έκδοση τελεσίδικης απόφασης ή την κατ’ άλλον τρόπο περάτωση της δίκης. Στην περίπτωση που οι διάδικοι δεν επισπεύδουν την πρόοδο της δίκης και εφόσον δεν προβλέπεται άλλη προθεσμία για την ενέργεια διαδικαστικών πράξεων από αυτούς, η παραγραφή αρχίζει και πάλι έξι μήνες μετά την τελευταία διαδικαστική πράξη των διαδίκων ή του δικαστηρίου. Στις περιπτώσεις αυτές η παραγραφή διακόπτεται εκ νέου εφόσον κάποιος διάδικος επισπεύσει την πρόοδο της δίκης. Περαιτέρω ορίζεται ότι η τροποποιηθείσα διάταξη εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις εφόσον δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση.