ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΑΤΟΜΟΥ ΜΕ ΛΗΨΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Καταχώρηση 2013/01/15
Σύμφωνα με το 692 παρ.1 ΚΠολΔ το δικαστήριο διατάσσει τα ασφαλιστικά μέτρα που κατά την κρίση του αρμόζουν σε κάθε περίσταση. Το δικαστήριο περιορίζεται όμως από το 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, το οποίο ορίζει ότι τα λαμβανόμενα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να αποτελούν πλήρη ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση. Σχετικά γίνεται δεκτό[1] ότι επιτρέπεται η προσωρινή άρση προσβολής απόλυτου δικαιώματος, όπως το δικαίωμα στην προσωπικότητα, το δικαίωμα κυριότητας κτλ, γιατί στην περίπτωση αυτή δεν επέρχεται ικανοποίηση του δικαιώματος.
Σύμφωνα με το άρθρο 57 ΑΚ όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί το μέλλον. Το άρθρο 57 ΑΚ αποτελεί μία γενική ρήτρα και συγκερασμό των συνταγματικών διατάξεων των άρθρων 2 παρ.1 και 5 παρ.1, με συνέπεια στο δικαίωμα της προσωπικότητας να περιλαμβάνεται τόσο ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, που είναι ο πυρήνας του δικαιώματος, όσο και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας.
Υπ’αριθμ. 6216/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών
Στην υπ’αριθμ. 6216/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ασφαλιστικά Μέτρα) το Δικαστήριο θεώρησε ότι η συμπεριφορά των καθ’ων (επισκέψεις στο χώρο εργασίας της, λεκτικές φράσεις και χειρονομίες με σεξουαλικό υπονοούμενο) ήταν μειωτική για το πρόσωπό της και προσέβαλε την προσωπικότητά της. Με βάση το σκεπτικό αυτό ρύθμισε προσωρινά την κατάσταση επιβάλλοντας στους καθ’ων να απέχει καθένας από αυτούς από οποιαδήποτε διαπροσωπική επικοινωνία με την αιτούσα και από οποιοδήποτε διάλογο δια ζώσης ή μέσω τηλεφώνου, και απαγορεύοντας τους να πλησιάζουν την αιτούσα σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων μέτρων (200 μ.) στον τόπο εργασίας της όσο και στον τόπο κατοικίας της.
Σχετικά γίνεται δεκτό [2] ότι σε περίπτωση προσβολής της προσωπικότητας είναι δυνατόν να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή παύση της προσβολής της προσωπικότητας, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι υφίσταται επείγουσα περίπτωση για την ρύθμιση της κατάστασης, χωρίς να παραβιάζεται ο κανόνας του 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, γιατί το δικαίωμα της προσωπικότητας είναι διαρκής έννομη σχέση και με τη λήψη των σχετικών ασφαλιστικών μέτρων προστατεύεται προσωρινά το εν λόγω δικαίωμα μέχρι την οριστική ρύθμιση της κατάστασης από την κύρια δίκη.
Έτσι στην ΜονΠρΛαρ 3345/2004 [3] διατάχθηκε η απαγόρευση τηλεφωνικών κλήσεων, οι οποίες προσέβαλαν τον συναισθηματικό κόσμο της αιτούσας και προσέβαλαν την προσωπικότητά της.
Η απόφαση που παρατίθεται αμέσως κατωτέρω έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι με αυτή ορίσθηκε ως ασφαλιστικό μέτρο, εκτός από την απαγόρευση διαπροσωπικής επαφής, η οποία συναντάται ως ασφαλιστικό μέτρο και σε άλλες αποφάσεις, και η απαγόρευση προσέγγισης της αιτούσας εκ μέρους των καθ’ων σε απόσταση 200μ. Στην ΜονΠρΚορ 8/2009 [4] εξετάστηκε η επιβολή αντίστοιχου ασφαλιστικού μέτρου, αλλά απορρίφθηκε ως αλυσιτελές από το δικαστήριο.
732 ΚΠολΔ
Σύμφωνα με 732 ΚΠολΔ το δικαστήριο διατάσσει κάθε μέτρο που κατά τις περιστάσεις είναι πρόσφορο για την εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος ή για τη ρύθμιση της κατάστασης, υπό τον αυτονόητο περιορισμό του 692 παρ. 4 ΚΠολΔ. Σε αντίθεση με την ΜονΠρΚορ 8/2009 κρίθηκε ότι το σχετικό ασφαλιστικό μέτρο ήταν πρόσφορο για την εξασφάλιση του δικαιώματος στην προσωπικότητα, το οποίο ως διαρκές δικαίωμα προστατεύεται προσωρινά και δεν ικανοποιείται πλήρως, αλλά και απολύτως αναγκαίο, λόγω και του ιδιαίτερου ιστορικού (βιασμός της αιτούσας από τους καθ’ων και έκδοση σχετικής απόφασης δικαστηρίου) της υποθέσεως.
Ακολουθεί απόσπασμα της εκδοθείσας υπ’αριθμ. 6216/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων).
«Από τις διατάξεις των άρθρων 682 και 688 ΚΠολΔ συνάγεται ότι η λήψη ασφαλιστικών μέτρων επιτρέπεται και διατάσσεται σε περίπτωση όπου υπάρχει επικείμενος κίνδυνος ο οποίος απειλεί το επίδικο δικαίωμα ή την απαίτηση και προς αποτροπή του ή σε περίπτωση συνδρομής επείγουσας περίπτωσης η οποία επιβάλλει την ταχεία και άμεση λήψη μέτρων πριν ή κατά τη διάρκεια της τακτικής διαγνωστικής δίκης.
Αν οι πραγματικές αυτές προϋποθέσεις δεν υπάρχουν ή δεν πιθανολογούνται δεν δικαιολογείται η λήψη ασφαλιστικών μέτρων, καθόσον αυτά αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα κατά τον οποίο τα εξαναγκαστικά μέτρα κατά της περιουσίας ή του προσώπου διατάσσονται και λαμβάνονται μόνο μετά την οριστική και τελεσίδικη διάγνωση της απαιτήσεως και με τις εγγυήσεις και διατυπώσεις της τακτικής διαδικασίας.
707 του ΚΠολΔ
Από τις πιο πάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με αυτήν του άρθρου 707 του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι, για να διαταχθεί το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής, πρέπει, εκτός των άλλων, να υπάρχει και το στοιχείο της επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου (ΚΠολΔ 682 παρ. 1). (ΜΠΘεσ 21847/2009 ΕΠΟΛΔ και ΝΟΜΟΣ, ΜΠΘεσ 5418/1998 Αρμ 52-1106, ΜΠΑ 39415/1997, ΝοΒ 48-64, ΜΠΑ 20415/1997, ΕλΔνη 39. 953, ΜΠΑ 31951/1996 Αρμ 97/1499, ΜΠΑ 22493/1994 Δ/νη 37/707, ΜΠρΒερ 659/1996, Αρμ 50-1371).
Δεν δικαιολογείται, λοιπόν, η λήψη του ανωτέρω ασφαλιστικού μέτρου, αν δεν υπάρχει ή δεν πιθανολογείται επικείμενος κίνδυνος ή επείγουσα περίπτωση. Σημειώνεται ότι όταν ο νόμος απαιτεί επικείμενο κίνδυνο ή επείγουσα περίπτωση εννοεί ειδικότερα την ύπαρξη ασυνήθους ανάγκης έκτακτης δικαστικής προστασίας του διαδίκου, η οποία να δικαιολογείται από τη συνδρομή παρόντων πραγματικών περιστατικών (ΜΠΑ 1495/2009 ΝΟΜΟΣ, ΜΠΘεσ 21847/2009 ο.π. 25/2001 ΝΟΜΟΣ, 23867/1993 ΝοΒ 42-233, 18488/1987 ΝοΒ 36-1254, ΜΠΑ 31951/1994 ο.π., ΜΠΑ 22493/1994 ο.π., ΜΠρΧαλκ 686/1991 Δ 23- 262).
……………………………………………….
Πιθανολογήθηκε περαιτέρω, ότι ο δεύτερος καθ’ ου Ν.Ζ, που έχει αντιληφθεί τη άσχημη ψυχολογία που προκάλεσε στην αιτούσα το γεγονός του βιασμού της, προσπαθεί με κάθε τρόπο νε την πλησιάσει και να της προκαλέσει φόβο αλλά και τη συκοφαντεί, χλευάζοντάς της και δημιουργώντας εντυπώσεις μειωτικές για την προσωπικότητά της στον κοινωνικό της περίγυρο. Συγκεκριμένα, στις 14 και 16 Σεπτεμβρίου 2009 εμφανίσθηκε στην εργασία της και δη μπροστά στο υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας επί της οδού Γ. Π, καθ’ όν χρόνο η αιτούσα εργαζόταν, ως σεκιούριτι όπισθεν της θύρας εν λόγω Τράπεζας, άρχισε να την δείχνει στο φίλο του που τον συνόδευε, ξεσπώντας ταυτόχρονα σε γέλια μη σεβόμενος πως η αιτούσα ήταν παρούσα, ενώ την κοιτούσε με ιδιαίτερα έντονο βλέμμα κάνοντας συγχρόνως χειρονομίες με σεξουαλικά υπονοούμενα.
Επίσης, στις 22 Σεπτεμβρίου, ο ανωτέρω εμφανισθείς εκ νέου στο χώρο της εργασίας της, εισήλθε εντός του χώρου της ως άνω τράπεζας όπου εργαζόταν η αιτούσα και ουδόλως σεβόμενος την παρουσία της τελευταίας, άρχισε να φλερτάρει την ταμία, με λεκτικές φράσεις και χειρονομίες που εμπεριείχαν σεξουαλικά υπονοούμενα, ενώ συγχρόνως κοιτούσε επίμονα την αιτούσα, προξενώντας της ανησυχία και φόβο για επικείμενη εκδίκηση του επειδή κατήγγειλε τον βιασμό της, με συνέπεια τη δίωξη του από τις αρχές και την επιβολή σε βάρος του σωφρονιστικών μέτρων από το δικαστήριο ανηλίκων.
ΜΟΔ
Αλλά και πρώτος ο καθ’ ου, Μ.Β, καθ’ ον χρόνο τελούσε σε ελευθερία λόγω της αναστολής που είχε η έφεσή του κατά της πρωτόδικης απόφασης του ΜΟΔ, εμφανίστηκε στο προαναφερθέντα τόπο εργασίας της και δη μπροστά στο υποκατάστημα της ως άνω Τράπεζας, με τη συνοδεία οικείων του (μητέρας και αδελφού) και αντιλαμβανόμενος την παρουσία της αιτούσας εκεί, κοντοστάθηκε έξω από την πόρτα δήθεν για κουβέντα με τους οικείας του, ενώ συγχρόνως παρατηρούσε την αιτούσα επίμονα και φανερά εκνευρισμένος για την έκβαση της υπόθεσης καταγγελίας του βιασμού της σε βάρος του και εντεύθεν της δίωξής του και της ποινής που του επιβλήθηκε και ήδη εκτίει.
Προκλητικές συμπεριφορές
Με τις προαναφερθείσες ενέργειές τους, αποτελούσες άκρως προκλητικές συμπεριφορές σε βάρος της αιτούσας αλλά και συνάμα μειωτικές για το πρόσωπο της, οι καθ’ ων, αφενός της προκάλεσαν έντονο φόβο και ανασφάλεια καθ’ όν χρόνο αυτή βρίσκεται εκτός της οικίας ακόμα και σε χώρο της εργασίας της και αφετέρου είναι μειωτικές για την προσωπικότητα της αιτούσας στις ειδικότερες εκφάνσεις της τιμής, της υπόληψης και εν γένει της ιδιωτικής της ζωής και ελεύθερης μετακίνησής της.
Πρέπει, επομένως, να ρυθμιστεί προσωρινά η κατάσταση με τη λήψη των κατάλληλων ασφαλιστικών μέτρων (ΚΠολΔ 732), τα οποία κατά την κρίση του Δικαστηρίου συνίστανται στην επιβολή προς τους καθ’ ων αφενός της υποχρέωσης να απέχουν από οιαδήποτε φυσική διαπροσωπική επικοινωνία με την αιτούσα είτε διάλογο σε βάρος της αιτούσας τόσο μέσω τηλεφώνου όσο και δια ζώσης και αφετέρου της υποχρέωσής τους να μη την πλησιάζουν σε απόσταση διακοσίων (200) μέτρων στον τόπο εργασίας και κατοικίας της. Πρέπει, επομένως, η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ» ουσία, σύμφωνα με τα οριζόμενα, ειδικότερα στο διατακτικό. Πρέπει, επίσης, να απειληθεί κατά των καθ» ων χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης αυτής. Τέλος τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας πρέπει να επιβληθούν εις βάρος των καθ’ ων, λόγω της ήττας τους (άρθρο 176 ΚΠολΔ), όπως ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει ό,τι έκρινε απορριπτέο στο σκεπτικό.
Δέχεται κατά τα λοιπά την αίτηση.
Ρυθμίζοντας προσωρινά την κατάσταση επιβάλλει στους καθ’ ων: α] Να απέχει ο καθένας των καθ’ ων από οιαδήποτε φυσική διαπροσωπική επικοινωνία με την αιτούσα είτε διάλογο σε βάρος της αιτούσας, τόσο μέσω τηλεφώνου όσο και δια ζώσης και β] Να μην πλησιάζει ο καθένας εξ αυτών σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων (200) μέτρων την αιτούσα τόσο στον τόπο της εργασίας της όσο και στον τόπο της κατοικίας της·
Απειλεί σε βάρος καθενός των καθ’ ων χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης.
Επιβάλλει εις βάρος των καθ» ων τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.»
[1] Κατράς Ι.: Σύστημα ασφαλιστικών μέτρων, 2η Έκδοση, σελ. 188-189.
[2] Κατράς Ι.: Σύστημα ασφαλιστικών μέτρων, 2η Έκδοση, σελ. 457, με αναφορά στις αδημοσίευτες ΜονΠρΑθ 3256/2009 και ΜονΠρΑθ 2423/2009.
[3] Δικογρ 2004/550.
[4] Α’ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ.