ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ
Καταχώρηση 2013/01/11
Με την υπ’αριθμ. 21091/2990/1946 κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας ορίζεται ότι: «Εις το εκτός έδρας αποστελλόμενον προσκαίρως δι` εργασίαν υπαλληλικόν υπηρετικόν και εργατοτεχνικόν προσωπικόν πασών εν γένει των επιχειρήσεων και εργασιών, πλην εκείνων περί ων προβλέπουσιν ειδικαί διατάξεις, καταβάλληται, πλην των οδοιπορικών εξόδων και πρόσθετος αποζημίωσις, δι` εκάστην εκτός έδρας διανυκτέρευσιν, ίση προς το εκάστοτε νόμιμον ημερομίσθιον ή προς το 1/25 του εκάστοτε νομίμου μηνιαίου μισθού προκειμένου περί μισθωτών αμειβομένων επί μηνιαίω μισθώ.». Η αποζημίωση που προβλέπει η εν λόγω Κ.Υ.Α αποτελεί την ελάχιστη/κατώτατη καταβλητέα αποζημίωση για παροχή εκτός έδρας εργασίας εάν υπάρχει συλλογική σύμβαση ή ατομική συμφωνία που καθιερώνει αποζημίωση για την αιτία αυτή υπό ευνοϊκότερους όρους, τότε υπερισχύει η τελευταία ρύθμιση (βλ. ενδεικτικά Α.Π 133/1994, ΕΕργΔ 54/790).
Σχετικά γίνεται δεκτό ότι για την καταβολή της αποζημίωσης εκτός έδρας απαιτείται: α) παροχή εργασίας εκτός της έδρας απασχόλησης του μισθωτού, β) προσωρινός-πρόσκαιρος χαρακτήρας της παροχής εργασίας εκτός έδρας και γ) διανυκτέρευση εκτός έδρας.
Κρατούσα και συνήθη νομολογία
Κατά την κρατούσα και συνήθη νομολογία έδρα της εργασίας θεωρείται ο τόπος στον οποίο κατά τρόπο μόνιμο και συνήθη είναι αυτός υποχρεωμένος να παρέχει τις υπηρεσίες του, κατά τους όρους της αρχικής ή μεταγενέστερης συμβάσεως εργασίας (ΕφΘεσ 1321/2007, Αρμ 2007/1545 – Α.Π 1165/1999, ΕΕργΔ 60/935 – Α.Π 235/1991, ΕΕργΔ 1992/637). Δε μπορεί βεβαίως να καθορισθεί ως έδρα της απασχολήσεως του εργαζομένου ο τόπος που κάθε φορά εργάζεται, εάν με αυτό τον τρόπο καταστρατηγούνται οι διατάξεις για την πρόσθετη αμοιβή του, οι οποίες αφορούν την απασχόλησή του εκτός έδρας (ΕφΑθ 5305/1984, ΔΕΝ 41/67).
Η αποζημίωση εκτός έδρας καταβάλλεται μόνο όταν αποστέλλεται ο μισθωτός να εργασθεί πρόσκαιρα σε άλλο τόπο (Α.Π 1452/2002, ΔΕΝ 2003/831 – Α.Π 534/1990, ΕΕργΔ 1991/24). Είναι όμως δυνατόν η αποστολή εκτός έδρας να γίνεται συχνά, χωρίς να θίγεται το πρόσκαιρο αυτής, μόνο για το λόγο αυτό (Α.Π 359/1965, ΔΕΝ 1966/328), ενώ είναι δυνατόν η εκτός έδρας παροχή εργασίας να διαρκεί και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, όπως εξάμηνο ή και περισσότερο (βλ. ενδεικτικά Α.Π 1452/2002, ΔΕΝ 2003/831), χωρίς να αναιρείται ο πρόσκαιρος χαρακτήρας της. Η εν λόγω αποζημίωση παρέχεται μόνο εάν ο μισθωτός διανυκτερεύει εκτός της έδρας του, εκτός εάν έχει συμφωνηθεί διαφορετικά (Α.Π 791/2004, ΔΕΝ 2004/1598).
Καλληδώνης Νικόλαος
Δικηγόρος
ΜΔΕ Αστικού και Ποινικού Δικαίου
nkallidonis@yahoo.com